Opnieuw Plaza De Armas, ze zijn in Peru niet echt creatief met namen he.
Maandag 9 maart 2009
We hadden eens besloten om iets anders te doen dan paardrijden, RAFTEN! Om te beginnen was het pak dat we aan hadden zeer grappig, vervolgens moesten we een blad ondertekenen dat alles onze eigen verantwoordelijkheid was! Sara vroeg zich af waarom we al die belachelijke zaken moesten aandoen, maar eenmaal op de rivier hadden we het snel door. We waren een goed team dat goed samen peddelde, maar door een fout van de gids is heel de boot gekanteld. We zaten vast op een rots en we moesten zoals vele keren ervoor allemaal naar de rechterkant van de boot hangen. Toen zei Inge we gaan erin duiken ik voel het en 2 seconden nadien vlogen we allemaal in de ijskoude wilde rivier. Sara zat vast onder de boot met nog een ander meisje, de rest werd meegesleurd in de wilde rivier. Voor Inge was het vreselijk want zij zag Sara verdrinken en kon niets doen, ze dacht dat het einde in zicht was. Uiteindelijk zat Inge op een rots en hing Sara aan de zijkant van de rivier aan een rots, aan het wachten op de redding. Na lange tijd zijn we allemaal eindelijk uit het water gehaald. Met de schrik op het lijf moesten we terug in de boot om de rafting af te werken en de schrik te overwinnen. We waren heel blij als we met onze 2 voeten terug levend op het land stonden. Amaai wat een ervaring!!!!!!
In de namiddag naar Monasterio San Catalina, een klooster een dorpje op zijn eigen gegaan. Daar begon Inge haar arm pijn te doen, waardoor we nadien naar het prive ziekenhuis zijn gegaan.
De kleedhokjes van de nonnen.
Diagnose in het ziekenhuis: uitgerokken ligamenten en 10 dagen in een open plaaster.
oeioeioei maar een harde zoals jij kan tegen een stoot he :-)
BeantwoordenVerwijderen